Wanneer iemand overgevoelig is voor geluid, dan kan deze persoon lijden aan misofonie. Deze aandoening zorgt ervoor dat u niet alleen al die geluidjes opmerkt, maar er ook overstuur van kunt raken. Geluiden zoals hoesten, gapen of niezen. Misofonie betekent letterlijk 'geluid haten'. U heeft het idee dat uw oren overgevoelig zijn. Specifieke geluiden kunnen haat en woede oproepen. Het gaat hier meestal om door mensen geproduceerde geluiden. Denk hierbij aan smakken, slikken, ademhalen en kuchen.
Over het ontstaan van misofonie is eigenlijk maar weinig bekend. Wel vindt het zijn oorsprong meestal al op jonge leeftijd; vaak net voor het begin van de puberteit. Meestal begint het met één geluid waar de misofoon zich aan ergert. Het gehoor is dan extra gevoelig voor dat geluid. Deze hyperfocus kan uitgroeien tot een steeds langer wordende lijst met triggers. Net zo lang tot de overgevoeligheid voor geluiden zo erg wordt, dat het wordt gediagnosticeerd als misofonie.
Natuurlijk ergert iedereen zich wel eens aan bepaalde geluiden. Het wil dus niet zeggen dat iedereen ook daadwerkelijk misofonie ontwikkelt. Vandaag de dag wordt er veel onderzoek gedaan naar de oorzaak van misofonie. Genetische aanleg lijkt mogelijk te zijn. Vaak komt de hyperfocus op bepaalde geluiden namelijk bij meerdere familieleden voor.
Ook kinderen kunnen last hebben van misofonie. Vaak begint het met het feit dat uw kind niet goed tegen harde geluiden kan. In dat geval is het raadzaam om uw huisarts te raadplegen. Het is namelijk ook mogelijk dat uw kind hooggevoelig is.
De vervelende geluiden verschillen per persoon. Het getik van een klok is een bekende 'trigger', maar ook smakgeluiden zijn vaak ondraaglijk. Voor veel mensen is een avondje uit eten dan ook geen optie. Het feit dat de vervelende geluiden haast overal te horen zijn, maakt de aandoening extra moeilijk. De impact op het sociale leven is dan ook behoorlijk.
Misofonie wordt vaak in één adem genoemd met hyperacusis en tinnitus. Hoewel het alledrie vormen van geluidsintolerantie zijn, zijn er wel degelijk verschillen. Zo horen mensen met tinnitus geluiden die er niet zijn en storen mensen met hyperacusis zich aan meerdere, algemenere geluiden. Mensen met misofonie reageren echter juist op specifieke geluiden. Misofonie kan echter wel voorkomen in combinatie met bovengenoemde aandoeningen.
Misofonie wordt vaak verward met fonofobie. Toch is het wel degelijk iets anders. Waar u zich bij misofonie ergert aan geluiden, gaat het bij fonofobie voornamelijk om de angst voor een specifiek geluid. Heeft u het idee dat u zich aan een van deze twee aandoeningen lijdt? Neem dan contact op met uw huisarts.
Uit onderzoek blijkt dat onder mensen met misofonie o.a. dwangmatige persoonlijkheidstrekken, smetvrees, een neurotische persoonlijkheid en ADHD voorkomen. * Onderzoek suggereert een mogelijk verband tussen misofonie en ADHD. ** Toch staat dit onderzoek nog in de kinderschoenen en zijn er nog geen harde uitspraken over dit verband te doen.
Misofonie is helaas niet met medicijnen te genezen. Omdat de oorzaak van misofonie nog altijd niet helemaal duidelijk is, is behandeling moeilijk. Er is echter wel een therapie ontwikkeld door het AMC die hulp kan bieden bij misofonie. Via cognitieve gedragstherapie worden negatieve gedachten zoveel mogelijk omgedraaid naar positieve gedachten. ***
