Tot chronische otitis rekenen we alle vormen van otitis die in de loop van de tijd afnemen met overwegend betrokkenheid van het middenoorgedeelte en die zich kunnen uitstrekken tot nabijgelegen structuren (es.mastoide). De primaire klinische manifestaties worden gegeven door de perforatie van het trommelvlies en de aanwezigheid of afwezigheid van uitscheiding.
De oorzaken van otitis zijn het gevolg van de werking van bacteriën of virussen, vaak ondersteund door subjectieve factoren (leeftijd, immuunstatus) en lokale factoren (adenoïde hypertrofie, buisstructuur van Eustachius). De infectueuze agentia die het vaakst bij het proces zijn betrokken, zijn: Streptococcus pneumoniae , Haemophilus influenzae en Moraxella catarrhalis . De verspreiding en ontwikkeling van de kiemen door de buis van Eustachius is nu de belangrijkste oorzaak.
Over het algemeen wordt de symptomatologie van chronische otitis gekenmerkt door secretie, hypacusie , tinnitus en soms duizeligheid . Pijn, vrijwel afwezig in de vorm van catarrale otitis, overheerst in etterende vormen waaraan koorts kan worden toegeschreven.
Een middenoor chronische otitis kunnen grote perforaties van het trommelvlies, gehoorbeentjesketting of erosie van het bot gedeelte dat het middenoor van de structuren in de temporale bot en de schedel verdeelt veroorzaken. Onder extracraniële complicaties zijn de meest voorkomende mastoïditis (ontsteking van de ruggengraat tot oor), de petrosite, labyrinthitis en gezicht verlamming. Extreem zeldzame intracraniale complicaties (hersenabces en meningitis) zijn de meest ernstige complicaties die worden gekenmerkt door algemene symptomen zoals koorts, wijdverspreide malaise en hoofdpijn.
Ongeveer 90% van alle vormen van otitis neiging op te lossen met een correcte foarmacologica therapie (antibiotica, steroïden, mucolytica, thermische behandeling), de resterende 10% kan er een neiging tot recidief en chronische ontstekingen (type zijn pathogeen betrokken, oor anatomische bouw, aanwezig adenoids, recidiverende tonsillitis etc.) teneinde te bepalen soms ernstige complicaties wordt gedragen door de middenoorstructuren zowel wat extra en intracraniale structuren.
Bij chronische, vanwege de farmacologische behandeling complicaties zijn uiterst zeldzaam. In ieder geval is het altijd raadzaam om de specialist Otorinolaringoiatra / Audiologo raadplegen het onderzoek en passende onderzoeken ten behoeve van een juiste diagnose en de daaropvolgende therapie uit te voeren. In terugkerende otitis, kan het nodig zijn om de diagnose te voltooien radiologische onderzoeken (CT en / of MRI), om beter te definiëren de omvang van de ontstekingsreactie verschijnsel en beschadiging niet detecteerbaar all'otomicroscopia en complexere ontstekingsvormen sluiten.
